Het is nog geen baby, het is nog helemaal niks.

Ik ben een gelukkig mama van 3 kinderen, maar voor nummertje 3 er was, gingen hier toch wel wat jaren aan voorbij.

En in de jaren raakte ik wel zwanger, maar helaas waren dit geen gezonde zwangerschappen.

1 miskraam, 3 buitenbaarmoederlijke zwangerschappen.

Het verdriet

Zowel de miskraam als de buitenbaarmoederlijke zwangerschappen waren voor de 12 weken zwangerschap.

Dus ook al waren de kindjes nog niet tastbaar, het verdriet was er zeker wel.

Zodra ik weer zwanger werd, was ik blij, zag ik het plaatje al voor me dat er een derde frummeltje bij zou komen.

Je gaat al denken, hoe gaat het dadelijk zijn met twee grotere broers? Is het een meisje of een jongen? Hoe zal het weer zijn zo’n kleintje vasthouden?

Eigenlijk hoort zo’n kleintje er al bij vanaf het moment dat je de positieve test in handen hebt.

Dus de opmerking die ik enkele jaren kreeg,

‘hoezo ben je daar zo verdrietig om? 

Want zo vroeg is het nog helemaal niks, dan is het nog geen kindje, dan was het al een verkeerd vruchtje’ 

Die opmerking die vergeet ik nooit meer.

Het is nog geen baby

De opmerking, die gemaakt werd door wat ik dacht een vriendin van me was, die kwam zo binnen.

Ik dacht ben ik nou gek? Of is zij het?

Natuurlijk heeft iedereen een ander gevoel bij een miskraam, maar zo’n opmerking maak je niet.

Je kan niet oordelen over iemands verdriet.

Ieder verdriet is anders, iedereen gaat anders om met een situatie. Maar je hoeft iemands verdriet niet groter te maken, door zo’n opmerkingen te maken.

Nog steeds een taboe 

Het verdriet van een miskraam lijkt nog steeds een taboe. Nog steeds wachten veel mensen met vertellen dat ze zwanger zijn, tot de 12 weken grens. Omdat de kans voor de 12 weken nog groter is dat het mis kan gaan. 

Maar is het juist niet heel fijn om je verdriet te kunnen delen als het mis gaat? Waarom moet je je verdriet voor je houden?

Ik was juist heel blij dat ik het kon delen met mensen van wie ik hou, waar ik even bij kon uithuilen.

Er maken best veel mensen een miskraam mee, het is fijn om het met elkaar te delen. Doorbreek het taboe.

Wees lief voor elkaar

En besef als iemand een kindje heeft verloren, hoe vroeg het ook in de zwangerschap is, het ontzettend veel pijn kan doen.

Ook al is een kindje nog niet tastbaar, het kindje zit wel al in het hart, in het hoofd..

Laat mensen hun verdriet hebben, ze hebben niks aan veroordelende opmerkingen.